Páginas

segunda-feira, 5 de setembro de 2011

LEMBRANDO NORDESTINADO




                




             









LLL

               Lembrando Nordestinado

               Se da pedra...
               Que apedreja
               Por pedra preso corpo chão
               Por entre pedra que corteja
               Pesada solidão
               Ã‰ pedra,
               Ã‰ peso
               Daquele que mira corpo chão.
               No canto só reza
               Na pedra teu corpo então
               Por choro se faz de pedra
               O rosto,
               O corpo,
               O cão.
               Da pedra que prende corpo
               Do corpo n´alma pedra hão. 


 Leonardo de Souza Dutra

Um comentário:

  1. Caro Dutra,
    O corpo confundindo-se com a pedra, com o peso, num paralelismo magistral. A dor e a alegria, o estado de meditação de uma profunda "educação pela pedra" reflete-se em seu poema. E "n'alma", no chão, assim cortada, mostra que a educação funciona.
    Abraço,
    Wagner.

    ResponderExcluir