Páginas

segunda-feira, 5 de setembro de 2011

LEMBRANDO NORDESTINADO




                




             









LLL

               Lembrando Nordestinado

               Se da pedra...
               Que apedreja
               Por pedra preso corpo chão
               Por entre pedra que corteja
               Pesada solidão
               É pedra,
               É peso
               Daquele que mira corpo chão.
               No canto só reza
               Na pedra teu corpo então
               Por choro se faz de pedra
               O rosto,
               O corpo,
               O cão.
               Da pedra que prende corpo
               Do corpo n´alma pedra hão. 


 Leonardo de Souza Dutra

Um comentário:

  1. Caro Dutra,
    O corpo confundindo-se com a pedra, com o peso, num paralelismo magistral. A dor e a alegria, o estado de meditação de uma profunda "educação pela pedra" reflete-se em seu poema. E "n'alma", no chão, assim cortada, mostra que a educação funciona.
    Abraço,
    Wagner.

    ResponderExcluir